E. Claparede

W obecnych czasach komputery stosowane są powszechnie i towarzyszą człowiekowi od najmłodszych lat życia. Umiejętność posługiwania się nimi staje się koniecznością. Umiejętne użycie komputera w procesie uczenia się już od początku edukacji szkolnej dziecka ma bardzo duże znaczenie, ponieważ odwołuje się do naturalnej potrzeby rozwoju ucznia i uczestniczenia w poznawaniu świata poprzez nowoczesne środki medialne. Dla dziecka wychowanego w otoczeniu takich środków naturalnym staje się fakt wykorzystywania ich w szkole. Zastosowanie komputerów w pracy z dziećmi ma też bezpośredni wpływ na przebieg procesu kształcenia. Rozbudza wszechstronną aktywność poznawczą dziecka, jego zaangażowanie w pracy, zaciekawienie i zainteresowanie poznawanymi treściami. Zwiększa się jego motywacja do nauki oraz efektywność kształcenia. Sam kontakt z komputerem jest dla uczniów wspaniałym ćwiczeniem umiejętności czytania i pisania, tym bardziej, że dziecko wykonując te czynności nie utożsamia ich z nauką, ale wynikają one przede wszystkim z potrzeby dokonania konkretnej operacji programowej.

Zastosowanie komputera w procesie nauczania i uczenia się stwarza też wiele możliwości w zakresie właściwych oddziaływań wychowawczych. Umiejętnie zorganizowana praca z komputerem wyrabia u ucznia umiejętność prawidłowej organizacji i planowania pracy, kształtuje poczucie odpowiedzialności za własną pracę, wyrabia nawyk koncentracji uwagi podczas pracy, kształtuje właściwe postawy koleżeńskie, wdraża do dokładności i cierpliwości podczas wykonywanej pracy, rozbudza zainteresowania i działalność poznawczą oraz aktywność twórczą, wdraża do samokształcenia i samokontroli.

W Polsce w wielu domach komputer wyparł telewizję, która była dotąd niekwestionowanym faworytem dzieci. Komputer wzbudza w dziecku fascynację. Żadne inne urządzenie nie potrafi przecież stworzyć największego placu zabaw w środowisku domowym. Komputer pozwala oglądać filmy, ale także montować, słuchać muzyki, ale równie dobrze ją komponować, oglądać obrazy i je odtwarzać.

Dziecko siedząc przed komputerem nie może narzekać na nudę. Rodzice również nie widzą powodów do narzekań. Ich pociecha nigdzie nie wychodzi, a więc nie grozi mu żadne niebezpieczeństwo. Będąc w domu, zachowuje się nad wyraz cicho i nie przeszkadza nikomu. Nie można jednak wychowania dziecka powierzyć “komputerowej niani”, ponieważ problemy wychowawcze pojawią się bardzo szybko.

• Internet pozwala rozwijać zainteresowania i ułatwia naukę - “sieć” zawiera mnóstwo informacji często trudno dostępnych w klasycznej bibliotece.
• Internet stworzył niepowtarzalne możliwości komunikacji - można porozmawiać z przyjaciółmi przez internetową wersję telefonu, można wejść na czat - wirtualne miejsce pogaduszek sieciowych, grupujące ludzi o określonych zainteresowaniach. Dzieci i młodzież najchętniej korzystają z tej formy komunikacji. Decyduje o tym nie tylko ciekawość, ale i otwartość na kontakty z innymi. Otwartość ta idzie przeważnie z naiwnością, ponieważ dzieci łatwo obdarzają zaufaniem rozmówcę.
• Internet jest anonimowy, więc stwarza wyjątkową możliwość wyszukiwania potencjalnych ofiar (jest to anonimowa środowisko dla pedofili, ponieważ czują się tu bezpiecznie z racji powodu braku identyfikacji).

• Pornografia
• Wulgaryzmy
• Brutalność
• Agresja

• do 12 roku życia nie należy używać go dłużej niż godzinę dziennie,
• między 12 a 16 rokiem życia najwyżej dwie godziny,
• robić częste przerwy- odrywać dziecko od komputera co pół godziny,
• stosować zasadę “najpierw obowiązki potem komputer”,
• częściej zapraszać do domu koleżanki i kolegów dziecka- w towarzystwie trudniej wpaść w uzależnienie,
• nakłaniać dziecko do aktywnego poznawania świata poprzez udział w zabawach, grach na świeżym powietrzu i wycieczkach,
• nie pozostawiać dziecka samego sobie- samotność i brak odczuwalnej miłości to przyczyny nie tylko tego nałogu.

• ustaw komputer we wspólnym pokoju, aby na bieżąco kontrolować działania dziecka,
• zapoznaj się z programami używanymi przez dziecko,
• sprawdź, czy bez Twojej wiedzy dziecko nie utworzyło własnej strony www,
• rozmawiaj o ryzyku umawiania się na spotkania z osobami poznanymi przez Internet,
• nie zgadzaj się na osobiste spotkania dziecka z nieznajomymi Ci użytkownikami Internetu,
• ostrzegaj dzieci przed oglądaniem w Internecie niestosownych materiałów, a w domu załóż filtr treści niedopuszczalnych,
• nie pozwól na bezkrytyczne korzystanie z usługi “czat” (nie zawsze rozmówca jest tym za kogo się podaje).

• Naucz dziecko podstawowych zasad bezpieczeństwa w Internecie.
• Naucz dziecko ostrożności przy podawaniu swoich prywatnych danych. (jak posługiwać się prywatnymi danymi <imię, nazwisko, adres, telefon, e-mail>).
• Naucz dziecko krytycznego podejścia do informacji podanych w sieci (nie wszystkie informacje są wiarygodne).
• Nie bądź zbyt krytyczny na temat korzystania z Internetu przez Twoje dziecko .
• Informuj odpowiednie jednostki o adresach stron internetowych, na których znajdziesz nielegalne treści (wszyscy musimy brać odpowiedzialność za “niewłaściwe” treści w Internecie. W Polsce działa punkt kontaktowy ds. zwalczania nielegalnych treści (Hotline). Nielegalne treści można zgłaszać całą dobę telefonicznie pod numerem 0 801 615 005 lub na stronach internetowych www.hotline.org.pl
• Uświadomić dziecku, że kodeks dobrego zachowania obowiązuje również w Internecie (w każdej dziedzinie naszego życia, podobnie w Internecie obowiązują zasady – czyli jak zachowywać się w relacjach z innymi osobami, nie wolno czytać nie swoich e-maili, kopiować zastrzeżonych materiałów itp.)
• Pamiętaj, że pozytywne strony Internetu przeważają nad jego negatywnymi stronami.